Wyzwania związane z płatnościami w globalnym handlu elektronicznym

Wyzwania związane z płatnościami, przed którymi stoją sprzedawcy

Podczas gdy płynny przepływ płatności i wyselekcjonowany zestaw metod brzmią idealnie, wdrożenie i zarządzanie tym systemem jest nie lada wyzwaniem dla sprzedawców. Praca z rozwijającymi się firmami e-commerce dała mi doświadczenie z pierwszej ręki z różnymi trudnościami, jakie napotykają podczas obsługi płatności na dużą skalę. Oto niektóre z najczęstszych przeszkód i pułapek oraz dlaczego mają one znaczenie:

Integracje techniczne i złożoność

Aby obsługiwać wiele metod płatności i dostawców, sprzedawcy często muszą przeprowadzać złożone integracje techniczne. Każda bramka płatnicza lub dostawca może mieć własny interfejs API, własne dziwactwa i własne wymagania konserwacyjne. Jeśli zdecydujesz się zaoferować pięć różnych opcji płatności, możesz skończyć żonglując pięcioma różnymi integracjami (chyba że użyjesz agregatora lub warstwy orkiestracji do ich konsolidacji). Wiele rozwijających się firm boryka się z konfiguracją tych systemów płatności, zwłaszcza na wczesnym etapie. Integracja bez błędów wymaga specjalistycznej wiedzy – źle zaimplementowany interfejs API płatności może skutkować nieudanymi transakcjami, a nawet lukami w zabezpieczeniach. Nie każdy sprzedawca ma duży zespół techniczny, a poświęcanie godzin programistycznych na płatności oznacza mniej czasu na inne funkcje. W rezultacie niektórzy sprzedawcy ograniczają oferowane metody tylko ze względu na obciążenie związane z integracją. Inni idą naprzód, ale potem muszą rozwiązywać problemy w wielu systemach. Jednym ze sposobów, w jaki branża radzi sobie z tym problemem, są platformy orkiestracji płatności, które działają jako ujednolicona warstwa do zarządzania wieloma dostawcami płatności. Platformy te mogą zmniejszyć obciążenie zespołu technicznego sprzedawcy, obsługując połączenia i zapewniając pojedynczy interfejs. Mogą również umożliwiać inteligentny routing (wysyłanie transakcji do innego dostawcy, jeśli jeden z nich zawiedzie) w celu zwiększenia niezawodności. Jednak korzystanie z takich platform jest samo w sobie integracją i często znaczącą inwestycją.

Zgodność z przepisami i złożoność regulacyjna

Płatności są ściśle regulowane, i słusznie, ponieważ dotyczą przepływu pieniędzy i danych osobowych. Sprzedawcy często są uwikłani w sieć przepisów: PCI DSS dla bezpieczeństwa kart, RODO lub inne przepisy dotyczące prywatności danych, PSD2 i zasady silnego uwierzytelniania w Europie, AML/KYC, jeśli obsługują określone transakcje i tak dalej. Dla sprzedawcy, którego podstawową działalnością jest handel detaliczny, a nie finanse, może to być przytłaczające. Zaniedbanie zgodności jest niebezpieczne – może prowadzić do grzywien lub odcięcia przez partnerów płatniczych. Jednak wiele startupów i MŚP początkowo pomija te aspekty.

Jak zauważył jeden z ekspertów z branży fintech, firmy na wczesnym etapie rozwoju koncentrują się na technologii i interfejsie użytkownika, ale zgodność z przepisami ma „fundamentalne znaczenie dla silnego, trwałego biznesu”, a nie tylko pole wyboru. Jeśli jesteś sprzedawcą, być może będziesz musiał zainwestować w urzędników ds. zgodności lub zlecić niektóre zadania związane ze zgodnością swoim dostawcom usług płatniczych. Ale poleganie na dostawcach idzie tylko tak daleko; ostatecznie sprzedawca jest odpowiedzialny za swoje działania. Na przykład, nawet jeśli korzystasz z bramki innej firmy (więc nie dotykasz bezpośrednio danych karty), nadal musisz obsługiwać dane klientów zgodnie z prawem i odpowiednio reagować na takie rzeczy, jak spory dotyczące obciążenia zwrotnego. W przypadku sprzedaży transgranicznej złożoność przepisów podwaja się – każdy kraj może mieć własne przepisy dotyczące ochrony konsumentów lub wymagania dotyczące przetwarzania płatności.

Zarządzanieoszustwamii wiedza specjalistyczna w zakresie bezpieczeństwa

Jak wspomniano wcześniej, zapobieganie oszustwom to ciągła walka. Duzi sprzedawcy często mają całe zespoły lub zaawansowane systemy zajmujące się monitorowaniem transakcji, przeglądaniem oznaczonych zamówień i dostosowywaniem reguł oszustw. Mniejsi sprzedawcy mogą całkowicie polegać na podstawowych kontrolach oszustw oferowanych przez ich dostawcę usług płatniczych (PSP). Jednak ograniczenia polegania wyłącznie na wstępnie zdefiniowanych ofertach dostawców usług płatniczych stają się jasne w miarę skalowania. Ogólny filtr oszustw może być albo zbyt rygorystyczny (blokując dobrych klientów), albo zbyt luźny (przepuszczając oszustwa) dla konkretnego modelu biznesowego. Dostrojenie go wymaga wiedzy, a czasem dodatkowych narzędzi. Zarządzanie oszustwami oznacza również obsługę obciążeń zwrotnych (gdy klienci kwestionują opłaty). Każde obciążenie zwrotne wiąże się nie tylko z potencjalnymi kosztami przychodów i towarów, ale także z opłatami i uszczerbkiem na pozycji w procesorach płatności. Wysoki wskaźnik obciążeń zwrotnych może nawet spowodować umieszczenie sprzedawcy na czarnej liście sieci kart płatniczych. Sprzedawcy stają więc przed wyzwaniem: jak utrzymać niskie wskaźniki oszustw bez negatywnego wpływu na współczynniki konwersji. Często wymaga to inwestowania w lepsze rozwiązania do wykrywania oszustw (niektóre wykorzystują uczenie maszynowe, odciski palców urządzeń itp.) lub zatrudniania analityków ds. oszustw. Są to koszty i złożoność, które nie są oczywiste, gdy firma dopiero zaczyna. Jak podkreślono w jednym z wnikliwych raportów, każda odrzucona płatność, która mogła zostać zatwierdzona, to utracona sprzedaż, a te sumują się do ogromnych strat w skali globalnej. Sprzedawcy muszą więc zoptymalizować wskaźniki zatwierdzania (czasami poprzez posiadanie wielu połączeń akwizycyjnych lub opcji awaryjnych), jednocześnie wyłapując oszustwa – to bardzo delikatna równowaga.

📌 Wielu dostawców i fragmentacja

Kiedy sprzedawca rozszerza swoją działalność na nowe rynki, często okazuje się, że jeden dostawca usług płatniczych (PSP) nie może zrobić wszystkiego. Być może ich główny dostawca usług płatniczych nie obsługuje popularnej lokalnej metody płatności w kraju X, więc integrują dodatkowego specjalistę w tym zakresie. Albo okazuje się, że ich wskaźniki autoryzacji w kraju Y są słabe z ich obecnym agentem rozliczeniowym, więc dodają innego. Z biegiem czasu scenariusze te mogą prowadzić do fragmentarycznej konfiguracji płatności: różne bramki dla różnych regionów lub metod. Zarządzanie nimi wszystkimi może być koszmarem. Uzgadnianie staje się skomplikowane – możesz otrzymywać oddzielne raporty od każdego dostawcy i musisz je skonsolidować, aby zsumować sprzedaż. Jeśli klient poprosi o zwrot pieniędzy, musisz dowiedzieć się, który system przetworzył jego płatność. Orkiestracja płatności jest tutaj potencjalnym rozwiązaniem: może scentralizować wielu dostawców na jednej platformie, zautomatyzować inteligentny routing i zapewnić jeden pulpit nawigacyjny. Jednak nie wszystkie firmy są jeszcze na tym etapie lub mogą sobie pozwolić na takie rozwiązania. Bez orkiestracji sprzedawcy często muszą budować wewnętrzne pulpity nawigacyjne i logikę, aby zarządzać plątaniną przepływów płatności. Jest to wyzwanie, które wymaga zarówno wysiłku inżynieryjnego, jak i operacyjnego.

📌 Zależność od funkcji i planu działania dostawcy usług płatniczych

Wielu sprzedawców korzysta z usług zewnętrznych dostawców usług płatniczych dla uproszczenia. Zwykle oznacza to, że otrzymujesz tylko te funkcje, które oferuje PSP. Sytuacja ta może być ograniczająca. Na przykład, jeśli dostawca usług płatniczych nie obsługuje nowej metody płatności, która zyskuje na popularności, albo czekasz i masz nadzieję, że ją dodadzą, albo integrujesz ją za pośrednictwem innego dostawcy (z wyzwaniami związanymi z płatnościami wymienionymi powyżej). Jeśli narzędzia do wykrywania oszustw dostawcy usług płatniczych nie wychwytują nowego rodzaju oszustw, możesz nie mieć elastyczności, aby szybko się dostosować. Podczas gdy niektórzy dostawcy usług płatniczych oferują szerokie opcje dostosowywania, inni pozostają w dużej mierze niestandardowi. Bycie przywiązanym do jednej platformy może stworzyć blokadę dostawcy, w której przejście na inne rozwiązanie lub dodanie nowych funkcji staje się bardzo kosztowne (ponieważ musisz ponownie zintegrować lub nawet poprosić klientów o migrację przechowywanych informacji o płatnościach). Dlatego niektórzy więksi sprzedawcy decydują się na budowanie większej liczby rozwiązań we własnym zakresie lub korzystają z usług wielu dostawców usług płatniczych, aby uniknąć wkładania wszystkich jajek do jednego koszyka. Jednak żonglowanie wieloma systemami ma swoje koszty, jak już wspomnieliśmy. Jest to kompromis: wygoda jednego dostawcy usług płatniczych w porównaniu z elastycznością bardziej niestandardowego podejścia. Sprzedawcy muszą angażować się w proaktywną komunikację ze swoimi dostawcami usług płatniczych, opowiadać się za niezbędnymi funkcjami i mieć plan awaryjny, jeśli ich potrzeby nie zostaną spełnione. Wstępnie zdefiniowana oferta dostawcy usług płatniczych może również obejmować struktury opłat, które nie są optymalne (np. być może bezpośrednie płatności bankowe mogłyby zaoszczędzić na opłatach, ale jeśli dostawca usług płatniczych nie obsługuje ich natywnie, utkniesz w metodach o wyższych kosztach).

Problemy ze skalowaniem i wydajnością

Wraz ze wzrostem wolumenu, system płatności, który działał dobrze w małym sklepie, może zacząć osiągać limity. Istnieją techniczne kwestie skalowania (zapewnienie, że kasa może obsłużyć skoki ruchu, że bramka płatności nie dławi Cię itp.), A także kwestie finansowe (wyższe wolumeny mogą wymagać lepszych stawek lub powodować wyższe wymagania dotyczące rezerw od procesorów). Wyzwaniem, przed którym stoją sprzedawcy, jest renegocjacja i optymalizacja w miarę skalowania – może to obejmować współpracę z wieloma bankami lub dostawcami usług płatniczych w celu uzyskania lepszych stawek transakcyjnych lub przejście na plany korporacyjne w celu uzyskania większej niezawodności. Wszystko to wymaga czasu i specjalistycznej wiedzy. Dodatkowo, nowe rynki często oznaczają nowe waluty i potrzebę przewalutowania, co wiąże się z dodatkowymi kwestiami FX (wymiany walut), a czasem przeszkodami regulacyjnymi (np. posiadanie lokalnych podmiotów lub lokalnych rachunków bankowych w celu skutecznej repatriacji środków).

Różnorodność przepisów i aktualizacje

Zwłaszcza prowadząc działalność międzynarodową, sprzedawcy muszą nadążać za stale zmieniającym się krajobrazem regulacyjnym. Jednego roku jest to dyrektywa PSD2 w UE wymagająca dwuskładnikowego uwierzytelniania płatności; innego roku może to być nowa ustawa o prawach konsumenta w Brazylii wpływająca na sposób obsługi zwrotów; gdzie indziej kraj może narzucić lokalizację danych (dane dotyczące płatności muszą być przechowywane w kraju). Nie są to hipotetyczne przypadki – zdarzają się one regularnie. Na przykład europejskie przepisy doprowadziły do tego, że wielu sprzedawców wdrożyło 3D Secure 2.0 w ostatnich latach, aby spełnić wymagania dyrektywy PSD2 w zakresie silnego uwierzytelniania klienta. Był to znaczący projekt dla wielu firm, czasami powodujący tarcia z klientami, dopóki nie został rozwiązany. Brak zgodności oznacza, że transakcje mogą zostać odrzucone przez banki lub mogą zostać nałożone grzywny. Sprzedawcy potrzebują więc wewnętrznego zespołu lub zewnętrznych doradców, aby stale obserwować środowisko regulacyjne płatności i kierować niezbędnymi zmianami. Oczywiste jest

, że zarządzanie płatnościami online jest wieloaspektowym wyzwaniem. Nie jest to tak proste, jak „po prostu podłączyć kasę”. Sprzedawcy odnoszący największe sukcesy traktują płatności jako strategiczną funkcję firmy. Poświęcają na to zasoby – czy to wewnętrznych ekspertów, czy zaufanych partnerów płatniczych – rozumiejąc, że dobrze naoliwiona operacja płatności może stanowić przewagę konkurencyjną (wyższa konwersja, mniej strat), podczas gdy chwiejna może być wąskim gardłem lub odpowiedzialnością.

Jednym z trendów, który pomaga sprostać tym wyzwaniom związanym z płatnościami, jest rozwój orkiestracji płatności i ujednoliconych platform płatniczych, jak wspomniano. Rozwiązania te mają na celu poradzenie sobie z dużą złożonością: integrujesz się raz z warstwą orkiestracji, a ona łączy się z wieloma metodami płatności, optymalizuje routing i zapewnia pojedynczy widok danych. Może również odciążyć od niektórych obowiązków związanych ze zgodnością z przepisami. Sprzedawcy powinni jednak ocenić, czy takie rozwiązanie pasuje do ich wielkości i przypadku biznesowego, ponieważ dodaje kolejnego partnera w łańcuchu. Ostatecznie sprzedawcy muszą być proaktywni: inwestować w solidną infrastrukturę płatniczą i wiedzę specjalistyczną na wczesnym etapie, zamiast traktować płatności jako refleksję. Jak mówi powiedzenie w płatnościach, jeśli myślisz, że dobra obsługa płatności jest droga, spróbuj złej obsługi płatności – nieudane płatności i oszustwa mogą kosztować znacznie więcej niż robienie rzeczy od samego początku.

Banki i fintechy: ewoluujący ekosystem płatności

Tradycyjnie banki odgrywały kluczową rolę w płatnościach (w końcu wydają karty i prowadzą rachunki), ale nie zawsze były znane z innowacji lub elastyczności w usługach handlowych. Jednak w ciągu ostatnich kilku lat banki rozszerzyły swoje usługi płatnicze i nawiązały współpracę z firmami fintech, aby lepiej służyć nowoczesnemu, cyfrowemu światu handlu. Ten zmieniający się krajobraz jest ważny dla sprzedawców, ponieważ może przynieść nowe opcje i ulepszenia w zakresie płatności transgranicznych i doświadczeń płatniczych klientów.

Portfele cyfrowe i aplikacje mobilne banków

Wiele banków na całym świecie uruchomiło własne portfele cyfrowe lub aplikacje do płatności mobilnych. Zdały sobie sprawę, że jeśli nie zaoferują klientom przyjaznego sposobu płacenia za pomocą smartfonów, firmy technologiczne wypełnią tę lukę. Na przykład niektóre banki pozwalają klientom płacić partnerom lub sprzedawcom bezpośrednio za pośrednictwem aplikacji mobilnej banku, używając tylko numeru telefonu lub kodu QR. Banki coraz częściej wspierają również integrację z głównymi portfelami mobilnymi (dzięki czemu klient może łatwo dodać swoją kartę debetową do portfela mobilnego i korzystać z niej online lub zbliżeniowo). W ten sposób banki pozostają istotne w codziennych transakcjach swoich klientów. Dla sprzedawców oznacza to, że przy kasie mogą pojawić się opcje płatności, które są zasadniczo portfelami wspieranymi przez banki. Akceptowanie płatności z tych aplikacji bankowych może być czasami tak proste, jak dodanie nowej metody za pośrednictwem agenta rozliczeniowego, a często działają one na szynach natychmiastowych przelewów bankowych. Korzyścią jest zaufanie i zasięg – konsumenci ufają swoim bankom, a jeśli ich aplikacja bankowa może zapłacić bezpośrednio, to jest to jedna przeszkoda mniej. W niektórych regionach banki z wielu krajów podjęły nawet współpracę w celu stworzenia portfeli międzybankowych, które działają na arenie międzynarodowej.

Peer-to-Peer (P2P) staje się komercyjne

Wspomnieliśmy o aplikacjach P2P w poprzedniej sekcji. Co ciekawe, na niektórych rynkach są one prowadzone przez banki lub konsorcja bankowe. Na przykład istnieją międzybankowe usługi płatności P2P (gdzie wiele banków łączy się, aby umożliwić natychmiastowe przelewy między swoimi klientami, często za pośrednictwem prostego aliasu, takiego jak e-mail lub telefon). Godnym uwagi przypadkiem jest system w Stanach Zjednoczonych uruchomiony przez sieć głównych banków, który umożliwia natychmiastowe płatności P2P. Te wspierane przez banki usługi P2P wkraczają teraz do handlu detalicznego – pozwalając klientom płacić firmom tak łatwo, jak płacą znajomym. W przypadku sprzedawców, jeśli taki system jest popularny na rynku docelowym, będziesz chciał być w stanie go zaakceptować. Dobrą wiadomością jest to, że banki zazwyczaj zapewniają firmom jasny sposób na dołączenie (często za pośrednictwem własnego banku sprzedawcy). Fakt, że banki wspierają P2P dla handlu detalicznego, oznacza łatwiejsze płatności, często w czasie rzeczywistym, które są wpłacane bezpośrednio na konto, przy niskich opłatach. Jest to znak, że banki rozpoznają i dostosowują się do innowacji wprowadzonych przez fintechy.

Partnerstwa fintech na rzecz płatności transgranicznych

Płatności transgraniczne (wysyłanie lub otrzymywanie pieniędzy za granicę) były w przeszłości powolne i kosztowne, gdy odbywały się za pośrednictwem tradycyjnych banków (np. przelewy bankowe lub bankowość korespondencyjna). Firmy fintech dostrzegły w tym szansę i zaczęły tworzyć rozwiązania umożliwiające szybsze i tańsze przepływy transgraniczne. Zdając sobie z tego sprawę, banki coraz częściej współpracują z fintechami w celu ulepszenia swojej oferty. Według raportów branżowych około 62% banków aktywnie bada partnerstwa z firmami fintech w celu ulepszenia rozwiązań w zakresie płatności transgranicznych. Partnerstwa te mogą prowadzić do tego, że banki będą korzystać z platform fintech za kulisami, aby wysyłać pieniądze za granicę w ciągu kilku minut zamiast dni i oferować lepsze kursy wymiany. Dla sprzedawców e-commerce może to przełożyć się na ulepszenia, takie jak szybsze rozliczanie sprzedaży międzynarodowej, możliwość płacenia zagranicznym dostawcom lub otrzymywania środków od zagranicznych klientów w bardziej efektywny sposób, a nawet nowe usługi, takie jak rachunki wielowalutowe (gdzie bank pozwala sprzedawcy łatwo utrzymywać salda w różnych walutach). Niektóre banki integrują usługi oparte na technologiach finansowych, które automatycznie kierują transakcje przez najtańszą lub najszybszą ścieżkę na całym świecie. Ekspansja w tym obszarze jest obiecująca dla sprzedawców prowadzących działalność globalną – oznacza to, że stare bolączki związane z płatnościami transgranicznymi mogą stopniowo ustępować wraz z przyjęciem przez banki nowoczesnych technologii.

Banki oferujące usługi i platformy handlowe

Innym trendem jest rozwój banków w celu zapewnienia bardziej holistycznych rozwiązań dla sprzedawców, czasami w konkurencji z czystymi procesorami płatności. Banki od dawna oferują podstawowe konta handlowe do przetwarzania kart, ale teraz niektóre z nich idą dalej, oferując kompleksowe bramki płatnicze, rozwiązania do obsługi płatności online, a nawet usługi o wartości dodanej, takie jak analityka lub integracja lojalnościowa. Często robią to poprzez nabywanie startupów fintech lub rozwiązań fintech typu white-labelling. Na przykład, bank może oferować wtyczkę e-commerce, która obejmuje kasę z wieloma lokalnymi metodami płatności – coś, o co historycznie można było zwrócić się do wyspecjalizowanego dostawcy usług płatniczych. Zaletą dla sprzedawców korzystających z rozwiązań bankowych może być ściślejsza integracja z usługami bankowymi (np. wszystko, od pożyczek po zarządzanie środkami finansowymi pod jednym dachem) i potencjalnie lepsze opłaty (ponieważ banki mogą wyeliminować niektórych pośredników). Jednak banki wciąż muszą nadrabiać zaległości w zakresie doświadczenia użytkownika; dlatego wiele z nich decyduje się na współpracę z fintechami lub firmami technologicznymi, które wyróżniają się pod względem UI/UX.

Lepsze wsparcie dla transgranicznego handlu elektronicznego

Wiele banków zdaje sobie sprawę, że ich klienci biznesowi (handlowcy) nie działają już tylko lokalnie. Nawet małe firmy mogą sprzedawać globalnie za pośrednictwem rynków internetowych lub własnych stron internetowych. Skłania to banki do oferowania takich funkcji, jak dynamiczne przeliczanie walut (dzięki czemu sprzedawca może pobierać opłaty od klientów w ich lokalnej walucie, ale rozliczać się w walucie sprzedawcy) lub rachunki wielowalutowe, czy też łatwiejszy dostęp do międzynarodowego acquiringu. Widzimy również, że niektóre banki dołączają do międzynarodowych inicjatyw lub sieci w celu ułatwienia płatności transgranicznych (na przykład uczestnictwo w nowych sieciach płatności w czasie rzeczywistym, które działają na poziomie międzynarodowym lub przynajmniej regionalnym). Wszystkie te wysiłki oznaczają, że w niedalekiej przyszłości sprzedawcy mogą nie potrzebować tak wielu oddzielnych dostawców dla różnych krajów – ich główny bank lub agent rozliczeniowy może z łatwością obsługiwać więcej transakcji globalnych.

Konwergencja fintech-bank

Granica między bankami a dostawcami płatności fintech zaciera się. Fintechy otrzymują licencje bankowe, a banki uruchamiają aplikacje podobne do fintechowych. Dla sprzedawców liczy się wynik: większy wybór i potencjalnie więcej innowacji. Jednym z przykładów jest nacisk na płatności w czasie rzeczywistym: w Europie banki przyjmują natychmiastowy przelew SEPA jako standard dla płatności w euro, które mają być realizowane w ciągu kilku sekund 24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu. Organy regulacyjne dążą nawet do wprowadzenia obowiązku natychmiastowych płatności, aby stały się one wszechobecne. W miarę jak infrastruktura ta staje się standardem, banki mogą budować na niej usługi przyjazne dla konsumentów (wyobraź sobie, że każde konto bankowe może działać jak Venmo/Zelle, ale także natychmiast płacić każdemu sprzedawcy). Podobnie dzieje się w innych regionach. Przyszłość płatności prawdopodobnie wiąże się ze ściślejszą współpracą między bankami i fintechami, zapewniając szybkość i wygodę przy zaufaniu i stabilności banków.

Dla sprzedawców przydatne jest śledzenie tych innowacji bankowych. Może to oznaczać możliwość wynegocjowania z bankiem lepszych warunków przetwarzania płatności lub skorzystania z nowej usługi, która uprości operacje. Na przykład, jeśli lokalny bank oferuje teraz wtyczkę dla handlu elektronicznego, która obejmuje wszystkie popularne lokalne metody płatności (ponieważ nawiązał współpracę z agregatorem fintech), możesz zaoszczędzić sobie integracji oddzielnych rozwiązań.

Podsumowując, banki nie siedzą spokojnie w obliczu rewolucji fintech. Dostosowują się – tworząc portfele cyfrowe, umożliwiając płatności P2P dla handlu detalicznego, współpracując w celu szybszych płatności transgranicznych i ulepszając swoją ofertę usług handlowych. Ewolucja ta przynosi korzyści akceptantom, zwiększając konkurencję i rozszerzając zestaw narzędzi do płatności. Sugeruje również, że przyszłość może przynieść bardziej zintegrowane rozwiązania, w których różnica między tym, co oferuje bank, a tym, co oferuje wyspecjalizowany dostawca płatności, będzie znacznie mniejsza. Sprzedawcy powinni ocenić zarówno banki, jak i dostawców fintech podczas budowania swojej strategii płatności, ponieważ najlepszym rozwiązaniem może być kombinacja (np. korzystanie z usługi transgranicznej banku wraz z doskonałym interfejsem API kasy fintech).

Globalne trendy w płatnościach i europejska zagadka fragmentacji

Cofając się o krok, ważne jest, aby umieścić wszystko w kontekście globalnych trendów płatniczych, które kształtują branżę, a następnie przybliżyć sposób, w jaki handlowcy – zwłaszcza europejscy – są dotknięci regionalną fragmentacją i różnorodnością regulacyjną.

Globalne trendy

1. Dominacja płatności cyfrowych: Gotówka jest coraz rzadziej używana zarówno w transakcjach sklepowych, jak i internetowych na całym świecie. Konsumenci korzystają z płatności cyfrowych – kart, portfeli mobilnych lub przelewów bankowych – w bezprecedensowym tempie. Na przykład w ciągu ostatnich kilku lat gwałtownie wzrosło wykorzystanie portfeli cyfrowych; prognozy pokazują, że portfele cyfrowe mogą stanowić około 60% wartości transakcji e-commerce w ciągu najbliższych kilku lat. Oznacza to, że sprzedawcy muszą bezwzględnie wspierać cyfrowe formy płatności lub ryzykować alienację większości klientów. Oznacza to również, że konkurencja toczy się o zapewnienie najlepszych doświadczeń związanych z płatnościami cyfrowymi (najszybszych, najwygodniejszych, najbezpieczniejszych), ponieważ to właśnie tam leży źródło konwersji.
2. Mobile-First i Omnichannel: Konsumenci na całym świecie stawiają przede wszystkim na urządzenia mobilne. Wielu kupujących używa głównie smartfonów do przeglądania i kupowania. Doświadczenia związane z płatnościami odpowiednio ewoluują – dzięki płatnościom jednym kliknięciem, uwierzytelnianiu biometrycznemu (odcisk palca lub rozpoznawanie twarzy) w telefonach oraz korzystaniu z komunikatorów lub aplikacji społecznościowych w celu ułatwienia zakupów. Płatności stają się również coraz bardziej wielokanałowe, co oznacza, że klienci oczekują płynnego doświadczenia, niezależnie od tego, czy są na stronie internetowej, w aplikacji mobilnej, czy nawet w sklepie fizycznym. Trend ten zmusza sprzedawców do ujednolicenia swoich systemów płatności w różnych kanałach (na przykład umożliwiając klientowi korzystanie z zapisanej metody płatności w aplikacji na stronie internetowej lub w sklepie z taką samą łatwością).
3. Płatności w czasie rzeczywistym: Rozwój sieci płatności w czasie rzeczywistym (natychmiastowe przelewy bankowe) w różnych krajach wyznacza nowe oczekiwania. W wielu miejscach ludzie mogą wysyłać do siebie pieniądze natychmiast 24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu (nawet o 3 nad ranem w niedzielę) i otrzymać je w ciągu kilku sekund. Wraz z normalizacją tego zjawiska, będą oni oczekiwać, że zakupy online również będą rozliczane szybciej. Trend ten jest częściowo napędzany przez inicjatywy regulacyjne (takie jak rządy lub banki centralne forsujące systemy płatności natychmiastowych), a częściowo przez zapotrzebowanie klientów na natychmiastowość. Dla sprzedawców może to oznaczać szybszy przepływ gotówki (koniec z czekaniem na środki przez kilka dni), a także nowe sposoby płatności (takie jak systemy płatności typu request-to-pay, w których wysyłasz żądanie, a klient autoryzuje natychmiastową płatność push ze swojego konta).
4. Wbudowane finanse: Kolejnym ważnym trendem jest osadzanie płatności (i usług finansowych) w platformach niefinansowych. Na przykład oprogramowanie do handlu elektronicznego może mieć wbudowane przetwarzanie płatności, aplikacje do wspólnych przejazdów mają wbudowane płatności, a platformy mediów społecznościowych ułatwiają teraz bezpośrednie zakupy. Trend ten sugeruje, że rozróżnienie między „dostawcami płatności” a „platformami handlowymi” zaciera się. Sprzedawcy mogą odkryć, że platforma, której używają do prowadzenia swojego sklepu lub usługi (czy to marketplace, SaaS shop builder itp.) posiada zintegrowane opcje płatności, które są zoptymalizowane i gotowe do użycia. Taki układ może uprościć konfigurację, choć może również oznaczać mniejszą elastyczność w wyborze dostawców.
5. Personalizacja i bezpieczeństwo oparte na danych: W miarę jak płatności stają się cyfrowe, generują one wiele danych. Globalne trendy pokazują, że firmy wykorzystują te dane do poprawy doświadczeń użytkowników – takich jak spersonalizowane oferty lub wygładzanie przyszłych transakcji poprzez analizę wcześniejszych zachowań. Podobnie, dane i sztuczna inteligencja są intensywnie wykorzystywane do poprawy bezpieczeństwa( systemy wykrywaniaoszustw, które uczą się i dostosowują). Na przykład, sztuczna inteligencja może zatwierdzić podejrzanie wyglądającą transakcję, ponieważ rozpoznaje subtelny wzorzec wskazujący, że jest to w rzeczywistości klient (lub odwrotnie, zablokować pozornie normalną transakcję, ponieważ dostrzega ukryte oznaki oszustwa).

To podejście oparte na danych stoi za usługami takimi jak „tokeny sieciowe” lub „tokeny wizowe”, które automatycznie aktualizują informacje o karcie po jej wygaśnięciu, zmniejszając liczbę nieudanych transakcji, lub uwierzytelnianie oparte na ryzyku, które rzuca wyzwanie użytkownikowi (np. za pomocą OTP) tylko wtedy, gdy ryzyko jest wysokie, w przeciwnym razie po cichu zatwierdza, aby zachować płynność. Sprzedawcy czerpią z tego korzyści, obserwując wyższe wskaźniki sukcesu i mniejsze tarcia dla dobrych klientów.

Rozdrobnienie i różnorodność w Europie

Europa jest fascynującym i czasami frustrującym przypadkiem dla płatności. Pomimo wysiłków Unii Europejskiej na rzecz stworzenia jednolitego rynku cyfrowego, krajobraz płatności w krajach europejskich pozostaje bardzo rozdrobniony. Każdy kraj często ma własne ulubione metody płatności i praktyki bankowe. Kilka przykładów:

• Niemcy mają tradycję fakturowania i płatności za pomocą polecenia zapłaty, a Niemcy również szeroko przyjęli PayPal. Korzystanie z kart kredytowych w Niemczech jest niższe niż np. we Francji czy Wielkiej Brytanii.
• Holandia słynie z preferowania swojego systemu przelewów bankowych (który, jak zauważyliśmy, ma tam około 75% udziału w Internecie).
• Kraje skandynawskie, takie jak Szwecja, charakteryzują się wysoką popularnością aplikacji do płatności mobilnych i szybkim przejściem na płatności bezgotówkowe, a także aplikacją do przelewów bankowych (Swish w Szwecji).
• Kraje Europy Wschodniej mogą mieć niższą penetrację kart, więc gotówka przy odbiorze i lokalne systemy przelewów bankowych, a nawet bony gotówkowe mogą być bardziej powszechne.
• Wielka Brytania, choć nie należy już do UE, ma wysokie wykorzystanie kart i portfeli cyfrowych (Apple Pay itp.), A także własną sieć szybkich płatności, która jest coraz częściej wykorzystywana w aplikacjach fintech.

Z powodu tej mozaiki europejski sprzedawca (lub jakikolwiek sprzedawca sprzedający w całej Europie) musi dostosować się do preferencji każdej lokalizacji. Nie ma uniwersalnego rozwiązania. Fragmentacja ta rozciąga się również na infrastrukturę: różne kraje mają różne sieci bankowe i często różne wzorce oszustw, na które należy uważać. Co więcej, różnorodność regulacyjna istnieje nawet w przypadku nadrzędnych przepisów UE. Przepisy takie jak PSD2 mają zastosowanie w całej UE, ale organy regulacyjne każdego kraju mogą egzekwować je nieco inaczej lub w różnym tempie. Na przykład wdrożenie wymogu PSD2 dotyczącego silnego uwierzytelniania klienta miało różne ramy czasowe i podejścia w różnych krajach, co spowodowało pewne zamieszanie. Ponadto niektóre kraje mają dodatkowe zasady; jeden kraj może wymagać dwóch pokwitowań dla transakcji, inny może mieć unikalny wymóg sprawozdawczości podatkowej dla płatności itp.Niespójne egzekwowanie przepisów w państwach członkowskich powoduje złożoność i brak równowagi – jak zauważono w europejskich analizach finansowych. Oznacza to, że sprzedawca w Europie musi zwracać uwagę nie tylko na przepisy UE, ale także na lokalne interpretacje lub dodatkowe przepisy (np. niemieckie przepisy BaFin lub francuskie wytyczne CNIL dotyczące danych). Podejmowane są wysiłki na rzecz ujednolicenia i defragmentacji płatności w Europie. Jedną z głównych inicjatyw jest European Payments Initiative (EPI), której celem jest stworzenie ujednoliconego ogólnoeuropejskiego systemu płatności (prawdopodobnie opartego na kontach), aby konkurować z globalnymi sieciami kart płatniczych i usprawnić płatności w całej Europie. Jeśli EPI odniesie sukces, być może za kilka lat sprzedawca będzie mógł zaakceptować jedną „europejską” metodę płatności, która skutecznie zadziała dla każdego klienta w UE za pośrednictwem jego banku, upraszczając sprawę. Jednak jak na razie jest to wciąż w toku, a Europa pozostaje mozaiką. Dla europejskich sprzedawców (i tych wchodzących do Europy) kluczem jest lokalizacja płatności. Strategię płatności należy traktować indywidualnie dla każdego kraju:

• Zaoferuj główne międzynarodowe metody (karty, portfele podobne do PayPal) jako punkt odniesienia.
• Następnie dodaj popularną metodę każdego kraju: np. akceptuj polecenia zapłaty i faktury w Niemczech, lokalny system przelewów bankowych w Holandii, aplikacje do płatności mobilnych w Szwecji itp.
• Upewnij się, że kontrole oszustw uwzględniają różne wzorce (to, co jest normalne w jednym kraju, może być dziwne w innym).
• Należy również pamiętać o kwestiach walutowych – w strefie euro waluta jest taka sama, ale w Wielkiej Brytanii, krajach skandynawskich itp. warto zaoferować ceny w lokalnej walucie, aby zmniejszyć tarcia.

Na europejskich sprzedawców duży wpływ ma również zgodność z przepisami (RODO jest tworem UE, PSD2 również). Podczas gdy przepisy te często ostatecznie poprawiają bezpieczeństwo i zaufanie, w perspektywie krótkoterminowej dodają do listy rzeczy do zrobienia dla firm (takich jak wdrażanie nowych przepływów zgody i procesów uwierzytelniania). Różnorodność języków i oczekiwań klientów również odgrywa rolę – na przykład nawet sposób prezentacji strony płatności (niektóre kraje oczekują przekierowania do strony banku, inne wolą wbudowany formularz) może wpływać na zaufanie.

Jeszcze jeden aspekt: rozdrobnione systemy bankowe oznaczają, że koszty mogą być wyższe. Sprzedawca może potrzebować wielu kont bankowych w Europie, aby skutecznie pobierać płatności w różnych krajach, lub płacić wyższe opłaty transgraniczne, jeśli tego nie zrobi. Jest to jeden z powodów, dla których powstają projekty ujednolicające, a także rozwiązania fintech – aby zmniejszyć te ukryte nieefektywności.

Podsumowując, Europa zawiera w sobie zarówno możliwości, jak i bóle głowy związane z globalnymi płatnościami w handlu elektronicznym. Charakteryzuje się wysoką siłą nabywczą konsumentów i przyjęciem technologii cyfrowych, ale wymaga niuansów w nawigacji. Sprzedawcy, którzy robią to dobrze – oferując lokalne opcje płatności i płynne doświadczenia na każdym rynku – mogą wykorzystać kontynent klientów. Ci, którzy zakładają, że Europa jest jednorodna, mogą napotkać blokady konwersji lub problemy ze zgodnością z przepisami w poszczególnych krajach.

Wyzwania związane z płatnościami: Przemyślenia końcowe

Szczegółowe zrozumienie przetwarzania płatności – od początkowego żądania do ostatecznego rozliczenia – nie jest tylko ćwiczeniem akademickim, ale praktyczną koniecznością dla każdej firmy internetowej dążącej do bezpiecznego skalowania. Płatności naprawdę stanowią podstawę bezpiecznych transakcji online.Krajobraz płatności stale się zmienia: banki i fintechy łączą się, globalne trendy wskazują na przejście w kierunku szybszych i bardziej cyfrowych płatności, a w regionach takich jak Europa zarządzanie fragmentacją jest kluczowym aspektem. Bycie na bieżąco z tymi trendami pomaga firmom przewidywać, czego klienci będą oczekiwać w przyszłości. Na przykład, jeśli natychmiastowe płatności bankowe lub nowy portfel cyfrowy staną się normą, bycie wczesnym użytkownikiem może Cię wyróżnić. Podsumowując, opanowanie przetwarzania płatności polega na połączeniu bezpieczeństwa z wygodą. Chodzi o to, aby ten skomplikowany dwusekundowy taniec od kliknięcia do potwierdzenia był niewidoczny i przyjemny dla klienta, podczas gdy za kulisami stosowane są wszelkie zabezpieczenia. Sprzedawcy, którzy to osiągną, nie tylko odnotują mniej nieudanych transakcji lub oszustw, ale także zyskają coś bezcennego w handlu elektronicznym – zaufanie klientów na całym świecie, którzy wiedzą, że mogą spokojnie kliknąć „Zapłać”.

Najczęściej zadawane pytania